تست خمش

تست خمش

تست خمش یکی از تست های مخرب مکانیکی برای مواد است که در آن مقاومت قطعات در برابر خم شدگی مورد آزمایش قرار می گیرد. تست خمش آزمونی کیفی و کمی بوده و نسبتاً کم هزینه به شمار می آید. یکی از انواع تنش‌هایی که به قطعات مختلف صنعتی به ویژه تیرها وارد می‌شود تنش خمشی است. تنش خمشی در واقع متشکل از یک گرادیان تنش فشاری در یک سوی قطعه و تنش کششی در سوی دیگر است. تست خمش معمولاً به وسیله دستگاه آزمون کشش یونیورسال و به دو فرآیند سه نقطه ای یا چهار نقطه ای انجام می گردد. سمبه دستگاه آزمون به منظور انجام آزمون خمش، با سرعت معینی که عموماً در حدود ده میلی متر بر دقیقه می باشد به طرف نمونه  تست حرکت می کند. متداول‌ترین روش، روش خمش سه نقطه ای است. در این آزمون مطابق شکل، نمونه معمولاً به صورت یک مکعب مستطیل با طول زیاد و یا به صورت یک ورق است که روی دو پایه نگهدارنده قرار می‌گیرد و یک پایه دیگر از بالا به وسط نمونه نیرو وارد می‌کند و وسط نمونه را به پایین فشار می‌دهد. روی دستگاه میزان نیروی وارد شده به نمونه و تغییر مکان نقطه‌ای که به آن نیرو وارد می‌شود در هر لحظه ثبت می‌شود تا زمانی که نمونه دچار شکست و یا از هم گسیختگی شود. با استفاده از داده‌های بدست آمده از تست خمش سه نقطه‌ای می‌توان مقاومت ماده را در برابر خمش محاسبه کرد.

استانداردهای مرسوم مورد استفاده در تست خمش ASTM E290 و ASTM E855 می باشند.

یکی از کاربردهای آزمون خمش در صنایع، محاسبه میزان تحمل شاسی در ماشین آلات و وسایل نقلیه است. شاسی یک ماشین باید در جاهایی که چرخ وجود ندارد تحمل نیرو را داشته تا دچار خمش نشود. در صنعت ساختمان نیز تست خمش کاربرد دارد. تیرها و میلگردها باید از طریق تست خمش، میزان حداکثر تحمل بار آنها مشخص شود تا در هنگام تنش دچار مشکل نشوند.

یکی از مرسوم ترین نمونه ها برای تست خمش، تست خمش نمونه های میلگرد یا آرماتورها است. پس از انجام آزمون، ایجاد ترک یا پارگی نبایستی رخ دهد. این نمونه ها، تا زوایای صد و شست و تا صد و هشتاد درجه خم می شود. آزمایشی نیز به نام خمش مجدد وجود دارد که در آن نمونه تا زوایای کمتر از ۹۰ درجه خم می شود و سپس درون کوره برده شده و در دمای هزار درجه جرارت می بیند. سپس نمونه خنک شده و بعد مجددا تحت آزمون خمش قرار می گیرد.