تعیین میزان نیترات

تعیین میزان نیترات

نیترات یکی از مواد لازم برای رشد گیاهان است. چنانچه به از طریق کود آنرا برای غنی سازی خاک به خاک اضافه می کنند. با این حال میزان اضافی نیترات می تواند از طریق خاک وارد آب و سپس از این طریق وارد محیط زیست و یا بدن جانداران گردد. نیترات پس از ورود به بدن جانداران می تواند تبدیل به ترکیب خطرناک نیتریت گردد. نیتریت می تواند با تاثیر بر روی هموگلوبین خون باعث اختلال در اکسیژن رسانی به سلول های بدن می شود. این امر به خصوص برای قشر آسیب پذیر همانند کودکان می تواند بسیار خطر آفرین باشد. همچنین مطالعات نشان داده است که نیتریت یک ترکیب سرطان زا است. در نتیجه میزان مجاز آن در منابع و توسط سازمان بهداشت جهانی گزارش شده است. در نتیجه در تصفیه خانه ها باید میزان آن به صورت متناوب بررسی شود. همچنین باید روش هایی برای کاهش میزان آنها و رسیدن آن به حد مجاز اعمال گردد. نیترات همچنین از طریق پساب های صنعتی نیز می تواند وارد منابع آبی گردد. اسید نیتریک و آمونیاک از محصولات سوختن سوخت های فسیلی است. همچنین محصول برخی کارخانجات همچون صنایع کاغذسازی است. نیترات از طریق باران های اسیدی نیز می تواند وارد آب شود. سازمان بهداشت جهانی میزان مجاز آنرا کمتر از پنجاه میلی گرم بر لیتر گزارش کرده است.

روش های گوناگونی برای تعیین غلظت نیترات وجود دارد. روش های تیترسنجی و در نهایت استفاده از دستگاه های طیف سنجی مرسوم ترین روش ها است. روش های دیگری همچون رنگ سنجی، استفاده از الکترودهای نیترات و الکتروفورز موئین یونی نیز به کار برده می شوند. در روش اندازه گیری با طیف سنجی، تنها می توان از آب هایی با غلظت آلودگی پایین استفاده کرد. محدوده جذب در حدود ۲۲۰ نانومتر است. برای حذف تداخل های ناشی از مواد آلی اندازه گیری ها در طول موج ۲۷۵ نانومتر نیز انجام می شود. در نهایت با استفاده از محاسبات مشتق دوم، تداخلات را کاهش می دهند.