تعیین میزان نیتریت

تعیین میزان نیتریت

نیتریت از حالت های اکسایش نیتروژن است که عموما از ماهش نیترات و یا اکسایش آمونیاک ایجاد می شود. غلظت آن به صورت کلی در آب ها بسیار پایین است. با این حال می تواند از طریق کودها و پساب ها وارد منابع آبی شود. نیترات یکی از مواد لازم برای رشد گیاهان است. چنانچه به از طریق کود آنرا برای غنی سازی خاک به خاک اضافه می کنند. با این حال میزان اضافی نیترات می تواند از طریق خاک وارد آب و سپس از این طریق وارد محیط زیست و یا بدن جانداران گردد. نیترات پس از ورود به بدن جانداران می تواند تبدیل به ترکیب خطرناک نیتریت گردد. نیتریت می تواند با تاثیر بر روی هموگلوبین خون باعث اختلال در اکسیژن رسانی به سلول های بدن می شود. این امر به خصوص برای قشر آسیب پذیر همانند کودکان می تواند بسیار خطر آفرین باشد. همچنین مطالعات نشان داده است که نیتریت یک ترکیب سرطان زا است. در نتیجه میزان مجاز آن در منابع و توسط سازمان بهداشت جهانی گزارش شده است. در نتیجه در تصفیه خانه ها باید میزان آن به صورت متناوب بررسی شود. همچنین باید روش هایی برای کاهش میزان آنها و رسیدن آن به حد مجاز اعمال گردد. نیترات همچنین از طریق پساب های صنعتی نیز می تواند وارد منابع آبی گردد. اسید نیتریک و آمونیاک از محصولات سوختن سوخت های فسلی است. همچنین محصول برخی کارخانجات همچون صنایع کاغذسازی است.

روش های گوناگونی برای تعیین غلظت نیتریت وجود دارد. روش های تیترسنجی و در نهایت استفاده از دستگاه های طیف سنجی مرسوم ترین روش ها است. روش های دیگری همچون رنگ سنجی، استفاده از الکترودهای نیترات و الکتروفورز موئین یونی نیز به کار برده می شوند. در روش اندازه گیری با طیف سنجی، تنها می توان از آب هایی با غلظت آلودگی پایین استفاده کرد.