اندازه گیری هدایت الکتریکی (EC)

اندازه گیری هدایت الکتریکی (EC)

هدایت الکتریکی یا EC یکی از پارامترهای تعیین کیفیت آب است و نشان‌ دهنده توانایی آب در انتقال جریان الکتریکی و میزان املاح هادی موجود در آب است. نمک و سایر مواد محلول در آب  به یون های مثبت و منفی تبدیل شده که این یون ها باعث هدایت الکتریکی می شوند. هدایت نشان دهنده کیفیت آب و میزان املاح محلول است. آب مقطر هدایت بسیار پایینی دارد. در واقع هر چه آب  هدایت یا EC پایین تری داشته باشد، خالص تر است. هدایت الکتریکی به دما نیز بستگی دارد. با افزایش دما میزان رسانایی نیز بیشتر می شود. چنانچه با افزایش یک درجه آب، میزان هدایت دو تا سه درصد افزایش می یابد. یون های معمول محلول در آب سدیم، کلسیم، پتاسیم، منیزیم، کلرید، سولفات، کربنات و بی کربنات می باشند.

واحد هدایت الکتریکی که آن را با EC نیز نمایش می دهند  ohm^-1 یا mho می باشد و واحد هدایت الکتریکی ویژه آب µ mho/cm (میکرو موس بر سانتیمتر) که در سیستم SI با µSiemens/cm (میکرو زیمنس بر سانتیمتر) نمایش داده می‌شود. معمولاً وقتی از واژه “هدایت الکتریکی آب” استفاده می‌شود منظور همان “هدایت الکتریکی ویژه آب” می‌باشد. با توجه به این که هدایت الکتریکی رابطه مستقیمی با TDS و نمک‌های محلول در آب دارد، لذا اندازه‌گیری آن به منظور کنترل کیفیت آب از اهمیت زیادی برخوردار است.

هدایت الکتریکی و غلظت کل جامدات محلول ( TDS ) به صورت یک به یک به هم ارتباط ندارند. اما در محلول های رقیق (مانند آب طبیعی) ارتباط این دو عامل به صورت زیر است :
                                                                                                                   TDS = 0.5 EC

رابطه بین TDS و EC برای هر نمونه آب با توجه به ویژگی های شیمیایی و فیزیکی آن، فرق می کند.