تست RT

تست RT

آزمون رادیوگرافی (RT)
آزمون رادیوگرافی (RT) یک روش تست غیرمخرب (NDE) است که از اشعه ایکس یا گاما برای مشاهده ساختار داخلی یک قطعه استفاده می‌کند. در صنعت پتروشیمی، RT اغلب برای بازرسی تجهیزات مانند مخازن تحت فشار و شیرآلات به منظور شناسایی نقص‌ها به کار می‌رود. همچنین از RT برای بررسی تعمیرات جوش استفاده می‌شود.

در مقایسه با سایر روش‌های NDE، رادیوگرافی مزایای زیادی دارد. این روش بسیار قابل تکرار است، می‌توان آن را روی مواد مختلف استفاده کرد و داده‌های به‌دست‌آمده را برای تحلیل‌های بعدی ذخیره کرد. رادیوگرافی ابزاری مؤثر است که به آماده‌سازی سطح کمی نیاز دارد. علاوه بر این، بسیاری از سیستم‌های رادیوگرافی قابل‌حمل هستند، مانند خدمات فناوری رباتیک که امکان استفاده در میادین و مکان‌های مرتفع را فراهم می‌کند. سیستم‌های پیشرفته و خودکار رادیوگرافی (ART) نیز توسعه یافته‌اند که شناسایی نقص‌ها را به طور قابل‌توجهی بهبود داده و امکان برنامه‌ریزی بهتر برای بهینه‌سازی هزینه‌های بازرسی و نگهداری را فراهم می‌کنند.

انواع رادیوگرافی

تکنیک‌های مختلف RT شامل رادیوگرافی سنتی و انواع روش‌های دیجیتال هستند که هر کدام عملکرد متفاوتی داشته و مزایا و معایب خاص خود را دارند.

رادیوگرافی سنتی

در رادیوگرافی سنتی، از فیلم حساس به اشعه برای ثبت تصویر قطعه مورد آزمایش استفاده می‌شود. این تصویر سپس برای یافتن نشانه‌های خرابی یا نقص بررسی می‌شود. بزرگ‌ترین محدودیت این روش، یک‌بار مصرف بودن فیلم‌ها و زمان زیاد مورد نیاز برای پردازش و تفسیر آنها است.

رادیوگرافی دیجیتال

برخلاف رادیوگرافی سنتی، رادیوگرافی دیجیتال نیازی به فیلم ندارد. در این روش، از آشکارساز دیجیتال برای نمایش تصاویر رادیوگرافی روی صفحه کامپیوتر استفاده می‌شود. این روش زمان تابش کوتاه‌تری نیاز دارد و تصاویر را سریع‌تر می‌توان تفسیر کرد. تصاویر دیجیتال کیفیت بسیار بالاتری نسبت به تصاویر سنتی دارند و این امکان را می‌دهند که نقص‌های مواد، اشیاء خارجی در سیستم، تعمیرات جوش و خوردگی زیر عایق (CUI) شناسایی شوند.

تکنیک‌های متداول رادیوگرافی دیجیتال در صنایع نفت، گاز و فرآوری شیمیایی شامل رادیوگرافی کامپیوتری، رادیوگرافی مستقیم، رادیوگرافی بلادرنگ، توموگرافی کامپیوتری و آزمون خودکار رادیوگرافی هستند.

رادیوگرافی کامپیوتری (CR)

رادیوگرافی کامپیوتری از صفحه تصویربرداری فسفری استفاده می‌کند که جایگزین فیلم در روش‌های سنتی می‌شود. این روش سریع‌تر از فیلم است اما کندتر از رادیوگرافی مستقیم. CR شامل چند مرحله اضافی است: ابتدا تصویر روی صفحه فسفری ثبت و سپس به سیگنال دیجیتال تبدیل می‌شود که روی مانیتور نمایش داده می‌شود. کیفیت تصویر متوسط است اما می‌توان با ابزارهایی مانند تنظیم کنتراست و روشنایی، آن را بهبود داد. البته باید دقت شود که این تنظیمات نقص‌های کوچک را پنهان نکنند.

رادیوگرافی مستقیم (DR)

رادیوگرافی مستقیم نیز نوعی رادیوگرافی دیجیتال است اما تصویر مستقیماً با آشکارساز پنلی تخت گرفته می‌شود و روی صفحه کامپیوتر نمایش داده می‌شود. این روش سریع‌تر بوده و تصاویر باکیفیت‌تری تولید می‌کند، اما هزینه بالاتری نسبت به CR دارد.

رادیوگرافی بلادرنگ (RTR)

رادیوگرافی بلادرنگ همان‌طور که از نامش پیداست، به صورت آنی تصاویر را ارائه می‌دهد. در این روش، اشعه از جسم عبور کرده و با صفحه فسفری یا آشکارساز پنلی تخت تعامل می‌کند تا تصویری دیجیتال ایجاد شود. این تصاویر در همان لحظه قابل مشاهده و تحلیل هستند.
مزایای RTR شامل امکان تحلیل سریع تصاویر و ذخیره آسان دیجیتال آنها است. اما معایب آن شامل حساسیت کنتراست پایین‌تر، رزولوشن محدود، و نویز در تصاویر است که کیفیت کلی تصاویر را کاهش می‌دهد.

توموگرافی کامپیوتری (CT)

توموگرافی کامپیوتری شامل گرفتن صدها تا هزاران تصویر دوبعدی و ترکیب آنها برای ایجاد تصویر سه‌بعدی است.
این تکنیک در محیط‌های صنعتی به دو روش انجام می‌شود:

1. چرخش منبع اشعه و آشکارساز در اطراف جسم ثابت (برای اجزای بزرگ).
2. چرخش جسم در حالی که منبع اشعه و آشکارساز ثابت هستند (برای اجزای کوچک و پیچیده).
   با وجود هزینه و زمان بالا، CT تصاویری دقیق و قابل‌تکرار تولید کرده و خطای انسانی را به حداقل می‌رساند.

آزمون خودکار رادیوگرافی (ART)

ART به منظور شناسایی سریع‌تر و ایمن‌تر خوردگی داخلی در لوله‌ها و خطوط لوله بالای زمین طراحی شده است. این تکنیک از یک پلتفرم کنترل حرکتی نیمه‌خودکار با انتشار اشعه کم‌خطر استفاده می‌کند. این سیستم نقشه‌برداری رادیوگرافی را در کسری از ثانیه انجام می‌دهد و تصویر دیجیتال برای ارزیابی فوری در محل نمایش داده می‌شود. ART به ویژه برای غربالگری اولیه لوله‌های بزرگ بدون نیاز به خاموش کردن خطوط یا حذف عایق مناسب است.