آنالیز SLS

آنالیز SLS یا تفرق نور استاتیکی (Static light scattering) روشی جهت تعیین اندازه ذرات میکرومتری و توزیع آنها در مایعات است. آنالیز های میکروسکوپی مانند SEM و TEM اندازه ذرات را در حالت خشک بررسی می کنند. با این حال برای رنج گسترده ای از کاربردها مانند محصولات بهداشتی، حوزه دارو و زیستی و یا هر کاربردی که در آن نیاز به پخش کردن ذرات در یک مایع است، باید رفتار ذرات در مایعات نیز بررسی شود که در نتیجه نیاز به انجام آنالیز SLS است. در این روش توزیع اندازه ذرات بدست خواهد آمد. توجه شود که برای ذرات نانومتری و یا کوچکتر از میکرومتر از آنالیز DLS باید استفاده شود. در مهامکس خدمات آنالیز SLS با بهترین کیفیت انجام خواهد شد.

شرایط خاص و نکات مهم آنالیز SLS

محدوده اندازه گیری توزیع اندازه ذرات از 100 نانومتر تا یک میلی متر می باشد.

برای انجام آنالیز SLS از پذیرش نمونه های دارویی معذوریم.

SLS

قابلیت های این دستگاه :

آنالیز تنها در محیط آبی قابل انجام هست.

مقدار ماده مورد نیاز: 3 گرم/نمونه محلول کدر 200 میلی لیتر / نمونه محلول شفاف دو لیتر

عودت نمونه : ندارد

نوع جوابدهی : pdf

مدت زمان انجام آنالیز ۱۰ روز کاری

هزینه به ازای هر نمونه ۵,۶۰۰,۰۰۰ ریال

ثبت درخواست

درباره آنالیز

آنالیز SLS

آنالیز پراکندگی نوری استاتیکی (SLS)

برای ذرات پودری و یا سوسپانسیون ها تعیین قطر ذرات قدم ابتدایی برای مطالعه رفتار مواد است. برای این منظور، تکنیک های گوناگونی وجود دارد ولی آنالیزهای پراکندگی نوری دینامیکی (DLS) و روش پراکندگی نوری استاتیکی (SLS) دو روش سریع و مقرون به صرفه برای بررسی اندازه و توزیع ذرات و بررسی رفتار پایداری آنها در مایعات می باشند. شما با این آنالیز اندازه ذرات و نمودار توزیع آنها را در محیط مایع مورد نظرتان بدست خواهید اورد.

به طور معمول آنالیز DLS برای تعیین توزیع اندازه ذرات با قطر یک تا ۱۰ نانومتر استفاده می‌شود و از روش SLS برای اندازه‌گیری اندازه ذرات بزرگ‌تر یک میکرومتر استفاده می‌شود. این دو روش توانایی بررسی نمونه‌های کلوئیدی و سوسپانسیونی را دارند از این رو نمونه‌های پودری باید قبل از آنالیز درون یک مایع (معمولا آب یا الکل) دیسپرس شوند تا کلوئیدی یکنواخت بدست آید.

اساس روش آنالیز SLS

مبنای آنالیز SLS بر پایه پراکندگی نور لیزر می باشد و بر اساس رابطه بین اندازه ذرات و زوایه و شدت نور پراکنده شده است. ذرات بزرگتر نور را با شدت بیشتر و در زوایای کوچکتر پراکنده می کنند. در حقیقت دستگاه مستقیما اندازه ذرات را مشاهده نمی کند و آنچه که می بیند همان شدت و زاویه پراکندگی است. سپس دیتاهای بدست آمده را دستگاه از طریق الگوریتم های خود به اندازه ذرات تبدیل می کند. هنگامی که نور به سطح ذرات برخورد می کند، پدیده های پراش، بازتابش، شکست یا انکسار و جذب می تواند اتفاق بیوفتد. در شکل زیر این پدیده ها نشان داده شده است.همان گونه که بیان گردید، ما به دنبال بررسی شدت و زاویه پراکنده شدن نور هستیم. پدیده های تفرق و انکسار برای بررسی زاویه پراکندگی و شدت آنها مناسب اند و دو پدیده جذب و بازتابش دقیقا برخلاف هدف فوق هستند و باید این موارد در بررسی های دستگاه مورد نظر قرار گیرند. برای ذراتی که از اندازه ای بزرگتر هستند، بیشتر نور به صورت پدیده پراش پراکنده می شود. پراکندگی برای این ذرات عموما با شدت زیاد و در زوایای کم است. این اندازه تقریبا در حدود ۲۰ میکرون است. برای ذرات بزرگتر از این مقدار به دلیل شدت بالای تفرق، عموما نمی توان از اطلاعات مفید پدیده انکسار استفاده کرد. با کاهش اندازه ذرات اطلاعات پدیده انکسار نیز مورد آنالیز قرار گرفته تا اندازه ذرات دقیق تری بدست آید. در این روش یک نور تکفام با شدت بالا (عموما لیزر) به مایع که در آن ذرات پراکنده شده اند، برخورد می کند. آشکارسازهای مختلف شدت نور پراکنده شده را در یک یا چند زاویه جمع آوری می کنند. هر چه تعداد این آشکارسازها بیشتر باشد، حساسیت و محدودیت های اندازه گیری بهبود می باشد. زمان آنالیز بر اساس نوع دستگاه بین دو تا ده دقیقه است.