اکسیژن مورد نیاز بیوشیمیایی (BOD)

اکسیژن مورد نیاز بیوشیمیایی (BOD)

BOD یا میزان اکسیژن خواهی بیولوژیک، میزان اکسیژن مورد نیاز میکروارگانیسم ها برای تحزیه بیولوژیکی مواد آلی در فاضلاب را مشخص می کند. ‌باکتری ها و میکروارگانیسم های موجود در آب های طبیعی و  فاضلاب ها از اکسیژن مواد آلی محلول در آب تغذیه کرده و انرژی لازم خود را  بدست می آورند. در واقع باعث تجزیه و اکسیده شدن این مواد می شوند. در نتیجه این تجزیه و اکسیده شدن, اکسیژن موجود در آب تغییر میکند که به این عمل از بین رفتن مواد آلی توسط باکتری های هوازی را خود پالایشی یا خود تصفیه کنندگی فاضلاب می نامند .به عنوان مثال اگر یک نمونه فاضلاب را که دارای مقدار کافی اکسیژن محلول و میکروارگانیسم زنده و فعال باشد را در نظر بگیریم  پس از طی مدتی مقدار قابل ملاحظه ایی از مواد آلوده کننده آلی تجزیه شده و از بین می روند.

برای استفاده از این روش روی مقدار کمی از نمونه فاضلاب تست هایی از جمله  تست BOD به منظور اندازه گیری میزان اکسیژن مورد نیاز برای تجزیه بیولوژیکی و بیوشیمیایی فاضلاب انجام می شود . در نتیجه این تست می توان مقدار اکسیژن مورد نیاز تصفیه خانه ها اندازه گیری و از طریق هوادهی وارد آب نمود. اما باید به این نکته توجه کرد که در آزمایشگاه نمی توان شرایط واقعی محیط از جمله درجه حرارت، نور خورشید، آلودگی های بیولوژیکی، حرکت آب و غلظت اکسیژن را فراهم نمود به همین دلیل این روش , روش مناسبی برای اندازه گیری اکسیژن آب های سطحی نیست .همچنین برای تست BOD  فاصله زمانی بین نمونه برداری و شروع آزمایش نباید بیشتر از ۲۴ ساعت باشد زیرا ممکن است در این فاصله اکسیژن موجود در نمونه دست خوش تغییراتی شود به همین دلیل نمونه ها را در دمای پایین تر از ۴^oC نگهداری می کنند و  حداکثر تا ۲۴ ساعت بعد از جمع آوری نمونه ها آنها را در انکوباتور قرار می دهند. در BOD فقط مواد آلی قابل تجزیه بیولوژیک، اکسید می شوند. در صورتی که در COD کل مواد آلی با یک اکسنده شیمیایی اکسید می شود. بنابراین انتظار داریم که همیشه COD بیشتر از BOD باشد.