ویژه های مهامکس
ویژه ها

GPC – کروماتوگرافی ژل تراوایی

آنالیز GPC یا کروماتوگرافی ژل تراوایی از روش های جداسازی جهت تشخیص و شناسایی ترکیبات پلیمری و زیستی همانند پروتئین ها می باشد. این روش به خصوص جهت تعیین وزن مولکولی پلیمرها و پروتئین ها به کاربرده می شود. در این روش ماده را در یک حلال (عموما THF) حل می کنند و سپس آنرا به یک ستون متخلخل تزریق می کنند. مولکول ها بر اساس وزن و جرم شان جدا می شوند. در مهامکس آنالیز GPC با بالاترین کیفیت انجام می پذیرد.

GPC

شرایط خاص و نکات مهم GPC – کروماتوگرافی ژل تراوایی

نکات زیر باید حتماْ برای ارسال نمونه رعایت شود:
نمونه پلیمری خود را بدون هیچ افزودنی به آزمایشگاه تحویل دهید .
حداقل پنج صدم گرم نمونه ارسال گردد .
در صورتیکه اطلاعات مربوط به وزن مولکولی ، K و alpha در فرم پذیرش نمونه قید شود آنالیز به شکل UNIVERSAL و دقیق انجام خواهد شد . در غیر این صورت نمونه به شکل Relative و با مقایسه با پلی استرن انجام خواهد شد .
بر روی دستگاه دتکتور های RID و UV فعال می باشد .
ستون های قابل استفاده HR1 ,HR2,HR3,HR4E, HR5 می باشد .
فاز متحرک THF می باشد.

مشخصات دستگاه های آماده برای ارائه خدمات GPC – کروماتوگرافی ژل تراوایی

GPC – کروماتوگرافی ژل تراوایی

قابلیت های این دستگاه:

امکان آماده سازی نمونه های پودری، محلول و قطعه در صورت حل شدن در حلال تتراهیدروفوران THF

فاز متحرک: THF

مقدار ماده مورد نیاز: 50 میلی گرم

عودت نمونه: ندارد.

نوع جوابدهی: فایل اکسل

نمونه حساس به دما پذیرش نمی شود .

 

مدت زمان انجام آنالیز ۳۰ روز کاری

هزینه به ازای هر نمونه ۷,۳۰۰,۰۰۰ ریال

درباره آنالیز

GPC – کروماتوگرافی ژل تراوایی

آنالیز GPC یا کروماتوگرافی ژل تراوایی از روش های جداسازی جهت تشخیص و شناسایی ترکیبات پلیمری و زیستی همانند پروتئین ها می باشد. در آنالیز GPC ابتدا مولکول های نمونه در یک حلال کاملاْ حل شده و سپس مولکول ها از طریق ستون های متخلخل بسته به ابعاد مولکول ها جدا می شوند. پس از تزریق محلول، ابتدا مولکول های درشت جدا می شوند و سپس مولکول های کوچک به راحت تر می توانند در حفره های ستون نقوذ کنند، با تاخیر زمانی خارج می شوند. در نتیجه جدایش بر اساس وزن مولکولی است. وزن مولکولی ترکیبات به صورت نسبی و با مقایسه زمان خروج مولکول ها با منحتی استاندارد یا کالیبراسیون محاسبه می شود.

روش های کروماتوگرافی اساساْ یک روش یک روش فیزیکی جداسازی است و اجزایی که می باید جداسازی شوند بین دو فاز پخش می گردند. یکی از فازها ساکن و دیگری که از میان آن می گذرد فاز متحرک است. برهمکنش های کروماتوگرافی که روی می دهد نتیجه یکسری اعمال جذب و دفع مکرر است که در طی انتقال اجزای نمونه از روی فاز ساکن انجام می گیرد و جداسازی آنها مربوط به اختلاف ضریب تقسیم هر یک از اجزای نمونه است. یکی از دسته بندی های روش های کروماتوگرافی بر اساس اندازه مولکولی است. در این نوع کروماتوگرافی ستون با موادی که خلل و فرج دقیقاْ کنترل شده ای دارند پر می شود و نمونه به آسانی بر طبق اختلاف در اندازه مولکولی غربال شده از ستون خارج می گردد. فاز ساکن عموماْ در این روش ها ژل مانند است که شامل اتصالات سه بعدی دکستران با اپی کلروهیدرین است. در روش GPC جداسازی پلیمرهای محلول در حلال های آلی بوده که توسط فاز ساکن از نوع پلی استرین انجام می گیرد. این روش در نهایت برای تعیین جرم مولکولی و شناسایی و همچنین جداسازی مواد با انواع جرم های مولکولی کم به کار می رود.

پرکننده های ستون در روش GPC که فاز ساکن را تشکیل می دهند از بعضی جهات شبیه یک الک مولکولی عمل می کنند. بدین ترتیب که مولکول های کوچکتر از اندازه منافذ پر کننده ها وارد آنها می شود در حالی که مولکول های با اندازه بزرگتر از قطر منافذ دفع می گردند. بدین ترتیب مولکول های بزرکتر سریعتر از ستون خارج می شوند. در صورتی که مولکول های کوچکتر مرتب در داخل و خارج حفره ها پخش و در نتیجه دیرتر از ستون خارج می گردند. به طور شماتیک این مکانیزم در شکل زیر نشان داده شده است.

در کروماتوگرام مولکول های بزرگتر پیک های ابتدایی و مولکول های کوچکتر پیک نهایی را با زمان بازداری بیشتر تشکیل می دهند. زمان بازداری با تقریب خوبی نشان دهنده جرم  مولکولی باشد. البته شکل مولکول نیز تاثیر خواهد داشت.

آشکارسازها در آنالیز GPC:

  • آشکارساز ضریب شکست RI
  • آشکارساز ماورای بنفش – مرئی
  • آشکارساز مادون قرمز IR
  • آشکارساز فلوئورسانس
  • آشکارساز الکتروشیمیایی