اندازه گیری قلیاییت کل

اندازه گیری قلیاییت کل

قیلیاییت (قلیائیت) کل یا Alkalinity از پارامترهای آب و نشان دهنده ظرفیت بافری آب است. در حقیقت ظرفیت خنثی سازی اسید را قلیاییت می گویند. به نوعی اندازه گیری قلیائیت آب، مکمل اندازه گیریpH آب می باشد. قلیائیت منابع آب های طبیعی بیش از هر چیز به دلیل حضور کربنات و بی کربنات ها است. اندازه گیری قلیاییت به صورت کلی بر پایه دو روش است. قلیاییت ساده که در آن آنیون ها در حضور معرف فنل فتالئین تیتر می شوند و قلیاییت کل که در آن آنیون ها در حضور معرف متیل اورانژ تیتر می شوند

قلیائیت از عوامل تاثیرگذار در رسوب دادن آب و عامل خوردگی آن است. در دیگ های بخار قلیاییت آب باعث محافظت دیواره های دیگ ها از خوردگی می شود. با این حال باید میزان قلیاییت را کنترل کرد. بالا بودن میزان آن موجب انتقال جامدات با بخار می گردد. همچنین ممکن است روی دیواره ها ترک ایجاد گردد. خود قلیاییت با میزان pH ارتباط نیز دارد. بالاتر بودن قلیاییت ساده، بیشتر بودن میزان هیدروکسیدها . کربنات ها را نشان می دهد. در نتیجه میزان قلیایی بودن آب نیز بیشتر می شود.

همان گونه که بیان گردید، منبع اصلی قلیاییت ترکیبات کربناتی و به طور خصوص سنگ آهک است. حلالیت کلسیت و دولومیت در آب کم است. با این حال در تماس با جو و به دلیل وجود CO₂ حل پذیری آنها شدیدا بیشتر می شود. تغییر در مقدار CO₂ مقدار بی کربنات را نیز تغییر می دهد. با این حال با افزایش آن به بیش از حد تعادل منجر به افزایش حلالیت کربنات کلسیم و افزایش قلیاییت آب می شود. بر عکس آن کاهش CO₂ کاهش قلیاییت را به همراه دارد.