شناسایی و شمارش استافیلوکوک های گوآکولاز مثبت به روش برد پارکر آگار

شناسایی و شمارش استافیلوکوک های گوآکولاز مثبت به روش برد پارکر آگار

کواگولاز آنزیمی است که پلاسمای خون را لخته می کند. برخی گونه­های باکتری استافیلوکوک این آنزیم را تولید می­کنند. استافیلوکوکوس اورئوس شایع ترین گونه استافیلوکوک کواگولاز مثبت است. استافیلوکوکوس اینترمدیوس و بعضی سویه­های استافیلوکوکوس هاییکوس از دیگر سویه­های تولید کننده کواگولاز هستند.  این پاتوژن­های فرصت طلب به طور گسترده در طبیعت پراکنده هستند و تأثیر عمده­ای بر سلامت انسان دارند. این باکتری­ها مدتهاست که به عنوان یک میکروارگانیسم مشترک ساکن روی پوست و مخاط شناخته می شود و نقش مهمی در عفونت­های مکرر و بیماری­های مزمن دارند.

محیط کشت برد پارکر آگار محیط انتخابی برای تشخیص و شمارش استافیلوکوک­های کواگولاز مثبت در غذا و خوراک دام است. این محیط کشت حاوی زرده تخم­مرغ و پتاسیم تلوریت است که در برهمکنش با استافیلوکوکوس­های کواگولاز مثبت، ایجاد کلنی­های سیاه یا خاکستری براق و محدب با هاله شفاف می­کنند. این آزمون براساس استاندارد ملی 1-6806 با محیط کشت برد پارکر آگار برای شناسایی و شمارش استافیلوکوکوس­های کواگولاز مثبت انجام می­شود. مراحل انجام کار به این صورت است که ابتدا رقت­های مختلفی از نمونه تهیه شده، سپس هر رقت در دو پلیت برد پارکر آگار کشت داده می­شود. پس از گرمخانه­گذاری در مدت زمان و دمای معین، کلنی­ها با مشخصات مذکور (کلنی­های مشخص) شمارش شده و سایر کلنی­ها (کلنی­های نامشخص) نیز شمارش می­گردد. در ادامه دو پلیت با تعداد کلنی­های مشخص و نامشخص در محدوده استاندارد (300-15) انتخاب می­شود. سپس از آزمون کواگولاز برای بررسی مثبت بودن کواگولاز در کلنی­های مشخص و نامشخص دو پلیت انتخابی استفاده می­شود. در این آزمون کلنی­ها به محیط کشت آبگوشت عصاره مغز و قلب منتقل می­شود. بعد از گرمخانه­گذاری، مقدار معینی از آن با پلاسمای خرگوش مخلوط می­گردد. تشکیل لخته پس از گرمخانه­گذاری تایید کننده مثبت بودن کواگولاز است. در نهایت براساس تعداد کلنی­های مشخص و نامشخص و تعداد کلنی­ها با کواگولاز مثبت، تعداد استافیلوکوکوس­های کواگولاز مثبت محاسبه شده و براساس رقت پلیت انتخابی، تعداد کل استافیلوکوکوس­های کواگولاز مثبت در هر میلی­لیتر یا گرم نمونه تعیین می­شود.