آشنایی با تفاوت SEM Vs TEM
قدرت تفکیک میکروسکوپهای نوری در حدود ۱ میکرومتر است از این رو تشخیص ذرات و یا جزئیات کوچکتر از ۵ میکرومتربا استفاده از این میکروسکوپها غیر ممکن است. برای مشاهده مواد و یا ذراتی با ابعاد کوچکتر از ۳ میکرومتر باید از میکروسکوپهای الکترونی استفاده کرد. دو گروه رایج از این میکروسکوپها، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) است.
میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)
در میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) پرتوی از الکترون های پر انرژی به سطح برخورد میکند و بر اثر این برخورد الکترونهای مختلفی از سطح خارج میشوند. مهمترین الکترون های خروجی از سطح الکترونهای بازگشتی و ثانویه است. الکترونهای بازگشتی پر انرژی هستند و تعداد آنها وابسته به میانگین عدد اتمی نمونه در سطح مقطع برخورد پرتو الکترونی است. الکترونهای ثانویه، الکترونهای کم انرژیتری هستند که تعداد آنها وابستگی زیادی به زاویه سطح دارد. از این رو کنتراست تصویر در تصاویر میکروسکوپ SEM در حالت الکترون بازگشتی بیشتر نشانگر تفاوت عدد اتمی در نقاط مختلف نمونه است ولی در حالت بازگشتی بیشتر بیانگر شکل سطح است. مطابق شکل زیر تصاویر a و C مربوط به تصویر برداری SEM در حالت الکترون ثانویه است و تصاویر b و d مربوط به همان منطقه در حالت تصویر برداری الکترون بازگشتی است. در حالت الکترون ثانویه پستی و بلندیهای سطح نمونه به خوبی مشخص است و کریستالهایی دیده میشود که بین آنها ذرات قرار دارند. در تصاویر الکترون بازگشتی پستی و بلندیهای سطح به خوبی مشخص نیست ولی کنتراست مشهودی بین ذرات قرار گرفته بین بلورها مشاهده میشود این امر بیان میکند که جنس ذرات بین بلورها با بلورها متفاوت است. مناطق روشن تر در حالت تصویر برداری مربوط به مواد و ترکیباتی با عدد اتمی بیشتر است.
شکل 1: نمونه تصویر حاصل از تصویربرداری SEM
میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM)
در میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) پرتو الکترونی به بخش بزرگی از نمونه تابیده میشود و پرتو الکترونی از نمونه عبور میکند. پرتو الکترونی عبوری روی یک صفحه حساس به پرتو الکترونی تابانده میشود و از این طریق تصویر ایجاد میشود. برای این که پرتو الکترونی بتواند از داخل نمونه عبور کند ضخامت نمونه باید کمتر از ۱۰۰ نانومتر باشد. از این رو برای تصویر برداری از نمونه های غیر پودری، نیاز است تا نمونه نازک شود و این امر در برخی موارد بسیار مشکل است. برای نمونه های پودری با اندازه ذرات کوچکتر از ۱۰۰ نانومتر نیاز به آماده سازی خاصی وجود ندارد.
در TEM دو حالت تصویر برداری میدان تاریک (Dark Field) و میدان روشن (bright field) وجود دارد. در تصویر برداری میدان روشن (Bright field) از الکترونهای عبوری که تغییر جهت کمی داده اند استفاده میشود ولی در تصویر برداری میدان تاریک از آن دسته پرتوهای عبوری از نمونه استفاده میشود که با زاویه زیادی از مسیر ورودی پراکنده شده اند. به طور معمول از تصویر میدان روشن برای بررسی جزئیات یک فاز استفاده میشود و از تصاویر میدان تاریک برای تشخیص و تفکیک ماده با دوفاز (به صورت نانو کامپوزیتی) استفاده میشود. جزئیات فاز زمینه در تصویر میدان روشن به خوبی قابل تشخیص است ولی نمیتوان اندازه ذرات فاز دوم را به خوبی مشخص کرد و یا مشخص کرد که کدام یک از پستی یا بلندیهای روی تصویر مربوط به فاز دوم است یا مربوط به پستی بلندیهای ایجاد شده در هنگام آماده سازی نمونه. از این رو با تصویر برداری میدان تاریک میتوان فاز دوم (نقاط روشن در تصویر میدان تاریک) را به خوبی تشخیص داد.

مقایسه و تفاوت SEM با TEM
SEM حداکثر میتواند ذرات و جزئیاتی با اندازه ۲۰ نانو متری را نشان دهد از این رو به طور معمول از TEM برای مشاهده ذرات، دانه ها و یا جزئیات کوچکتر از ۲۰ نانومتر استفاده میشود. TEM قدرت بزرگ نمایی و تفکیک بالاتری نسبت به SEM دارد ولی آماده سازی نمونه ای غیر پودری برای TEM هزینه بر و زمان بر است. SEM از سطح نمونه تصویر برداری میکند از این رو برای بررسی پدیده های سطحی و بررسی مورفولوژی باید از SEM استفاده کرد.