تست کاتالاز

تست کاتالاز

تست کاتالاز (catalase) یکی از تکنیک های افتراقی پرکاربرد در شناسایی گونه های باکتریایی است. این تست حضور کاتالاز در سلول را نشان می دهد. برخی باکتری ها کاتالاز مثبت اند (حاوی کاتالاز) و برخی کاتالاز منفی. از این اختلاف جهت تمایز گونه ها استفاده می کنند. به عنوان مثال باکتری استرپتوکوک کاتالاز منفی است و آنرا می توان با تست کاتالاز از استافیلوکوس که کاتالاز مثبت است شناسایی کرد. باکتری ها از طریق فعالیت آنزیم هایی به مقابله با اثرات مخرب ترکیبات سمی اکسیژن می روند مانند سوپر اکسید دیسموتاز. به عنوان مثال این آنزیم ها می توانند H2O2 را تجزیه کرده و ترکیب هیدروژن پر اکسید را تولید کنند که سپس با حضور کاتالاز این ترکیب تجزیه می شود (به اکسیژن و آب). در نتیجه با اضافه کردن هیدروژن پراکساید و در صورن وجود کاتالاز حباب های اکسیژن ایجاد می شود.

دو تکنیک برای تست کاتالاز عموما استفاده می شود. روش لوله آزمایش و روش استفاده از لام. در روش لوله آزمایش، با استفاده از سوآپ مقداری کلونی از باکتری ها را درون لوله آزمایشی که حاوی هیدروژن پراکساید می برند. در صورت وجود کاتالاز سریعا حباب تشکیل می شود. در تکنیک لام، مقداری از کلونی ها را بر روی لام قرار می دهیم و سپس مقدار کمی H2O2 بر روی باکتری ها می ریزیم. مجددا در صورت وجود کاتالاز حباب تشکیل می شود. هر دو نوع تکنیک و تشکیل حباب در گونه کاتالاز مثبت در شکل زیر نشان داده شده است. 

دقت شود که باید از  کلنی ها و هیدروژن پراکساید تازه تهیه شده استفاده گردد. همچنین از لوپ ها و وسایل فلزی استفاده نگردد. تولید حباب ها باید شدید باشد. برخی گونه ها با وجود آنکه کاتالاز منفی هستند می توانند به دلیل حضور  پراکسیداز مقدار ضعیفی حباب تولید کنند که نباید آنرا کاتالاز مثبت در نظر گرفت.